Pochodzenie i zastosowanie mięty pieprzowej

Istnieje starożytny grecki mit o nimfie imieniem Minthe, żyjącej nad podziemną rzeką Kokitos, która uwiodła boga Hadesa i chwaliła się swoją wyższością nad Persefoną, jego żoną. W odwecie królowa zaświatów przekształciła ją w roślinę, którą teraz znamy jako miętę. Starogrecka nazwa „hedyosmon” (słodki zapach) obecnie używana jest jedynie w przypadku niektórych odmian i została niemal powszechnie zastąpiona.

Mięta pieprzowa nie jest gatunkiem samym w sobie, ale krzyżówką mięty wodnej i mięty ogrodowej, o wysokim stężeniu związków organicznych mentolu i mentonu ^{63, 69, 124}.

To właśnie te intensywnie aromatyczne związki sprawiają, że mięta pieprzowa jest jednym z najbardziej znanych naturalnych środków aromatyzujących - jest stosowana w produkcji gumy do żucia, pasty do zębów i herbat. Zyskała rozgłos jako lek na łagodne bóle głowy, podrażnienia skóry, dolegliwości menstruacyjne oraz problemy trawienne.

Mięta pieprzowa może rosnąć prawie wszędzie, ale woli wilgotną glebę, w zacienionym otoczeniu. I choć można ją uprawiać samodzielnie, w doniczce w domu, kontrolowanie i ekstrahowanie jej aktywnych składników w celu pozyskania leczniczych korzyści nie jest możliwe poprzez przygotowywanie herbaty. Dlatego jeśli oczekujemy od niej działania leczniczego, wskazane jest sięgnięcie po odpowiednio przygotowane leki ziołowe.

Jeśli sięgniesz po lek ziołowy z połączonymi składnikami, możliwe jest leczenie nawet wielu dolegliwości żołądkowo-jelitowych jednocześnie. Jednym z takich naturalnych ^{5, 45, 98, 105} i sprawdzonych ^{23, 38, 79, 114, 115, 123, 149, 187} leków jest Iberogast^® z dziewięcioma ekstraktami ziołowymi. Iberogast^® opracowano specjalnie w celu przeciwdziałania różnym trawiennym objawom ^{23, 38, 45, 79, 114, 115, 123, 149, 187} czynnościowych zaburzeń żołądkowo-jelitowych, takich jak dyspepsja czynnościowa lub zespół jelita drażliwego, a także ich podstawowym przyczynom ^{5, 8, 10, 130, 191}.